Osoba odpowiedzialna: Kosma.

Dla chwały Hackerspace'u, uprawiania PRu oraz pamięci potomnych nagrywamy i fotografujemy nasze hereoiczne czyny. Reyestracyja obrazu i dźwięku to działanie pozornie proste, jednak w istocie podstępne i trudne. Oto xięga porad i sposobów, by nagrywanie uczynić łatwym, a wyniki interesującymi i cieszącymi oko.

Osobiście polecam Audacity ze względu na darmowość, cross-platformowość i łatwość użycia. Tak naprawdę nie ma znaczenia, czym nagrywamy - byle działało.

Cokolwiek sensownego. Najlepszy jest wav, jednak nie każdemu chce się przesyłać pliki mające 700MB/h. W takiej sytuacji wystarczy skompresować do np. MP3 w bitrate 320kbps, którego nawet najlepsze ucho nie wychwyci. Rzecz jasna, jeśli urządzenie rejestrujące nagrywa dźwięk już skompresowany, to nie ma sensu rekompresja, bo tylko tracimy na jakości.

Przy nagrywaniu należy tak ustawić poziom zapisu (Linux: alsamixer → F4 → strzałki i spacja), żeby dźwięk nie był przesterowany - w przeciwnym wypadku plik nie nadaje się praktycznie do niczego. W razie wątpliwości lepiej nagrać za cicho, niż za głośno.

W sali 25 najlepiej nagrywać bezpośrednio z wyjścia wzmacniacza. Znajduje się on w skrajnej szafce po prawej stronie tablicy, a wyjście, które nas interesuje, znajduje się z tyłu wzmacniacza - są to dwa gniazda RCA opisane „WYJŚCIE MAGNETOFON ZAPIS”. Odpowiednim przewodem (zazwyczaj 2xRCA → mini jack stereo) podłączamy się do wejścia Line In laptopa i nagrywamy.

Włącz nagrywanie dźwięku, zanim zacznie się wykład, i nie dotykaj go, dopóki się porządnie nie skończy. Ścieżka dźwiękowa jest dobrą bazą do synchronizacji, ale bardzo istotne jest, żeby była nagrana ciągiem, bez przerw. Upewnij się, że komputer nie zaśnie podczas nagrywania ani nie zabraknie mu baterii!

• Pozbądź się śmieci leżących w kadrze. Zetrzyj tablicę, usuń niepotrzebne papiery. Schowaj rzeczy organizatorów. Pozamykaj szafki na ścianie z tablicą (dotyczy sali 25). Ustal, gdzie będzie stał i chodził prowadzący.
• Włącz/wyłącz odpowiednie oświetlenie, odsłoń/zasłoń okna - zrób to teraz, nie w połowie nagrywania. Sprawdź, czy obraz z projektora jest dobrze widoczny przy dobranym oświetleniu.

• Jeśli kręcisz wykład ze statywu - zadbaj o to, żeby kamera była ustawiona poziomo i na wprost. Upewnij się, że w kadrze będzie widać wszystko, co trzeba, i nie będzie niczego przeszkadzającego. Weź poprawkę na prowadzących, którzy mają tendencje do łażenia po sali, i fotografów, którzy zachowują się, jakby płacili im za włażenie w kadr. Jeśli to możliwe, ustaw kadr tak, żeby ominąć wiszące na ścianie gaśnice, kable od projektorów, kawałki laptopa, itd.
• Jeśli kręcisz działania - nie musi być prosto, ważniejsze jest, żeby objąć całość miejsca i złapać klimat.
• Postaraj się, żeby w pobliżu kamery nie było źródeł hałasu. Dźwięk z kamery zazwyczaj nie jest wykorzystywany, ale bywa potrzebny, bo mikrofon prowadzącego nie zbiera pytań z sali. (!)
• Jeśli na wykładzie są slajdy, skonfiguruj i włącz screen recording na laptopie prowadzącego (najlepiej z dźwiękiem - ułatwia synchronizację). Jeśli to możliwe, poproś go, żeby zrobił to przed przyjściem na wykład - takie rzeczy nie wychodzą dobrze w pośpiechu.
• Upewnij się, że masz naładowane baterie i miejsce na karcie. To tak oczywiste, że w 1/3 przypadków okazuje się, że czegoś z powyższych zabrakło.
• Poproś prelegenta, żeby przypiął nadajnik mikrofonu na pasku - noszenie go w ręku wygląda nieprofesjonalnie. Jeśli da się to zrobić i mikrofon zbiera dźwięk w takiej konfiguracji, przypnij też mikrofon do ubrania.

• Kamerzysta, który ma nerwowe ręce, to kiepski kamerzysta. Jeśli nagrywasz wykład ze statywu - nie dotykaj kamery. Wiem, że kusi. NIE RÓB TEGO.
• Rób marginesowy czasowe - lepiej zacząć nagrywanie o 30 sekund za wcześnie, niż o 3 sekundy za późno. W razie potrzeby poproś występującą osobę, by zaczekała, aż zaczniesz nagrywać - lub poproś, by zaczęła jeszcze raz. Bycie operatorem to odpowiedzialność. OGARNIAJ.
• Jeśli kręcisz na dwie kamery: jedna stoi na statywie, z drugą zmieniaj co jakiś czas ujęcia; kręć publikę, rób detale, itp. Przebitki na dwie stacjonarne kamery są nudne jak flaki z olejem.
• Jeśli kręcisz lustrzanką, która ma ograniczenie na długość nagrania, i musisz robić przerwy - rób je w takich momentach, żeby nie przeszkadzało to w montażu. Postaraj się, żeby w momencie przerwy obraz i dźwięk z drugiej kamery (jeśli jest) nadawały się do użytku - wtedy da się całość skleić tak, że nie razi. W razie potrzeby daj znać prowadzącemu wykład, żeby zrobił przerwę na kilka sekund. Jeśli pozostanie dziura, będzie trzeba ją czymś załatać - zazwyczaj używa się do tego tzw. przebitek, czyli kilkusekundowych ujęć na publikę, niekoniecznie nagranych w tym samym momencie. Ważne, żeby był obraz.
• NIGDY, pod żadnym pozorem, nie kręć w pionie - nawet, jeśli kręcisz start rakiety albo występ wysokich, szczupłych modelek. NIE i już - przynajmniej do czasu, aż zrobią pionowe Youtube.

• Dostarcz pliki z nagraniami do człowieka, który zajmuje się montażem (Kosma). Jak? CD, DVD, FTP, karta pamięci niesiona przez psa bernardyna - nie ma znaczenia, byle było sprawnie.
• Nie konwertuj plików, nie zmieniaj nazw, nie kombinuj. Jeśli było kilka wykładów, wrzuć każdy do osobnego katalogu - ułatwi to znacznie pracę.
• Dostarcz również informacje, które mają być zamieszczone w nagraniu, np. personalia osoby prowadzącej wykład, data, tytuł wykładu, link do materiałów, itp.

Wydrukuj, odhacz, nagrywaj spokojnie!